هر چند دورم از چمن جلوه گاه او

دارم دلی به سینه کز افسون نرگست

آنجا که از اسیر تو جرأت طلب کنند

خوبی ز الفت ذقنت ره به در نبرد

غافل ز خط مباش که صفهای ناز حسن

در وادیی که شرم نقاهت گشوده است

محتاج عرض نیست شکوه غرور عشق

نقش قدم نگشته مسیر نمی شود

بر سرکشان چرا نفروشیم ناز عجز

شمعی که محو انجمن انتظار توست

بیدل به یاد سرو تو در خون تپید، لیک