دست جرأت دیدم آخر مغتنم در آستین

با همه الفت چو موج از یکدگر پهلو تهی ست

باطن این خلق کافر کیش با ظاهر مسنج

دامن افشان بایدت چون موج از این دریا گذشت

شوق بیتابیم ما را رهبری در کار نیست

گر تأمل پرده بردارد ز روی این بساط

دم زدن شور قیامت خامشی حشر خیال

پنجهٔ قدرت رهین باد دستیها خوش است

در جنون هم دستگاه کلفت ما کم نشد

دعوی کاذب گواه از خویش پیدا می کند

سرکشی در تنگدستیها مدارا می شود

بسکه بیدل عام شد افلاس در ایام ما