هرکه بسمل گشت می بندد تپش دربال من

می توان کردن به رنگ رفته استقبال من

جوهر آیینه می باشد زگرد بال من

ششجهت را بر قفا افکند نقش خال من

گر همه آیینه گردی نیست بی تمثال من

می توان خواند از جبینم نامهٔ اعمال من

چون شرر تفصیل چندین گلخن است اجمال من

آتشم خاکستر افتاده ست در دنبال من

شرم پار است آبیار ریشهٔ امسال من