درین نه آشیان غیر از پر عنقا نشد پیدا

تلاش مطلب نایاب ما را داغ کرد آخر

دل گمگشته می گفتند دارد گرد این وادی

فلک درگردش پرگارگم کرده ست آرامش

دلیل بی نشان در ملک پیدایی نمی باشد

چه سازد کس نفس سررشتهٔ تحقیق کم دارد

بهشت وکوثر ازحرص وهوس لبریزمی باشد

حضورکبریا تا نقش بستم عجزپیش آمد

سراغ رفتگان عمریست زین گلشن هوس کردم

به ذوق جستجو می باید از خود تا ابد رفتن

غم این تنگنایم برنیاورد از پریشانی

درین محفل به مید تسلی خون مخور بیدل