ز مطلب هر چه گم کردد درین آیینه پیدا کن

غبارت باقی است آرایش دامان صحرا کن

گره درکار بینایی میفکن دیده ای و اکن

تو ای موج از شکست خویش غواصی مهیا کن

به رفع خجلتت قلقل ز سنگ سرمه مینا کن

جهان جایی ندارد گر توانی در دلی جا کن

سری دزدیده ای در جیب حل این معماکن

تپیدن گر به حیرت زدگلی دیگر تماشاکن

به یک آیینه دیدن چاره معدومی ماکن

غبار ساحلم را ای حیا بگداز و دریاکن

ز باغ رنگ و بو بیرون نشین و سیر گلها کن

سراغ امن خواهی سر به زیر بال عنقا کن