از سعی ما نیامد جز زور درگریبان

در جستجوی مقصود نتوان به هرزه فرسود

بلبل گر از دل جمع احرام بیضه بندی

خلقی گذشت ازین دشت نامحرم حلاوت

بیرون خانمانها آغوش عشق بازست

صبح بهار امکان سامانش این قدر نیست

شرم حضور دل برد از طبع ما فضولی

چون گل ازین گلستان دیوانه ها گذشتند

زین دشت و در بهم چین دامان جهد و خوش باش

آن کیست باز دارد ما را ز هرزه تازی

سر در هوا فشردیم راهی به دل نبردیم

فریاد یک تامل راهم به دل ندادند

سر رشتهٔ مقاصد در دست سعی کس نیست

فطرت به پستی افتاد زین دشت و درنوردی

تا سر به امن دزدم بیدل ز چنگ آفات