نشنیده حرف چند که ما گوش کرده ایم

درد دلیم ء مور دو عالم غبار ماست

تسلیم ما قلمرو جولان ناز کیست

آفات دهر چاره گرش یک تغافلست

شوری دگر نداشت خمستان اعتبار

حیرت سحر دماندهٔ طرز نگاه ماست

طاووس رنگ ما ز نگاه که می کش است

بر وضع ما خطای جنونی دگر مبند

مردم به دستگاه بقا ناز می کنند

بیدل حدیث بیخبران ناشنیدنی است