بی فیض نیست گوشهٔ دل های تنگ هم

دارد هوای خانهٔ آیینه زنگ هم

ما را که چشمکی ست ز داغ پلنگ هم

مینا ز معدنی ا ست که آنجاست سنگ هم

محمل به دوش بوی گلست آب و رنگ هم

کفری به این کمال ندارد فرنگ هم

این راه قطع می شود از پای لنگ هم

آتش فکن به خرمن ناموس و ننگ هم

مفت وفاق گیر درین عرصه جنگ هم

آسان نمی رسد سر یاران به سنگ هم

ای اهل ناز یاد من دل به چنگ هم

باید وطن گرفت به کام نهنگ هم