یک دوگلشن بشکفم چشمی به رویت واکنم

زان تبسمها جهانی مرده را احیا کنم

التفاتی واکشم زان چشم و مستیها کنم

بوسه واری گر به خاک آستانت جا کنم

رخصت نازی که من هم مصرعی رعنا کنم

بر قفا افتم چو مژگان گر مژه بالا کنم

نقطه پر پیدا کند تا نامه بر پیدا کنم

هر کجا آیینه ای را بینم استغنا کنم

تشنه کامی را صدای ساغر دریا کنم

آنقدر گردن کشم از خود که سر را پا کنم