شور صد صحرا جنون گرد نمکدان شما

چشم آهو حلقهٔ گرداب بحرحیرت است

عشرت ازرنگ است هرجاگل بساط آراشود

از صدف ریزدگهر وزپسته مغزآید برون

از طراوتگاه عشرت نوبهار باغ ناز

بیش ازین نتوان به ابروی تغافل ساختن

ما سیه بختان به نومیدی مهیا کرده ایم

بستر وبالین من عمریست قطع راحت است

نارسا افتاده ایم ای برق تازان همتی

عالمی درحسرت وضع عبارت مرده است

از غبار هردو عالم پاک بیرون جسته است