نام دل بردی قیامت کرد ساز هستی ام

سجده ای می دانم و بس نو نیاز هستی ام

بحر می بالد زآغوش گداز هستی ام

اینقدر یارب که فرمود امتیاز هستی ام

تاکجا خواهد دمید افسون طراز هستی ام

بی نفس خوابیده است افسانه ساز هستی ام

عشق درگوش عدم خوانده ست راز هستی ام

دیده ام رنگی که من هم بی نیاز هستی ام

اینقدر من نیز بیدل سر فراز هستی ام