تا چشم تو شد ساغر دوران تغافل

بر زخم که خواهی نمک افشاند که امروز

آنجا که تماشای تو منظور نظرهاست

برگیست لبت از چمنستان تبسم

گیسوی تو مدّ الف آیت خوبی

امید به راه تو زمینگیر خیالیست

چشم تو به این مستی و پیمان شکنیها

فردا که به قاتل گرود خون شهیدان

صد صبح نمک بر جگر خستهٔ ما بست

در عشق تو دیگر به چه امید توان زیست

عمریست که دل تشنه لب دور نگاهیست

بیدل شرری گشت و به دامان نگه ریخت