از صبـر دیدیم در بحــر ســاحل

درهاست اینجا مشتاق سایل

سر بر هواییم تا پاست درگل

مجنون و صحرا، لیلی و محمل

چندانکه جستیم دل بود در دل

این باغ رنگیست از خون بسمل

چشمی به نم گیر، ای خنده مایل

خواهد عرق کرد رخشت به منزل

خط جبینها کم گشت زایل

با غیرکس نیست اینجا مقابل

ضبط نفس هم اینجاست مشکل

از حق مپرسید مست است باطل

خونها غرق شد از شرم قاتل

آزاد طبعان گفتند بگسل

ما را به هر رنگ کردند بیدل