نام شاهان کز نگین گل کرده کر و فر به چنگ

صدر استغنای یار آمادهٔ تعظیم ماست

دهر بی باک ست اما قابل بیداد کیست

فضل اگر رهبر بود اوهام انوار هداست

تا اثر چون ناله از صید اجابت نگذرد

از هوس عمریست چون آیینه مژگان بسته ایم

خاک می لیسد دم بیدستگاهی لاف مرد

گرمی آغوش بیرنگی برودت مایه نیست

چشم بدمست که زد بر سنگ مینای مرا

امتحان هستی از دل رونق تحقیق برد

آسمان بیدل ندانم تا کجا می راندم