شانه از زلف تو نبض یک چمن سنبل به کف

گردن خلقی ست چون شمع از سر خودگل به کف

هرکه دارد بوی مضمونی از آن کاکل به کف

جامها در سر ترنگ و شیشه ها قلقل به کف

از پریشانی گل اینجا می دمد سنبل به کف

چشم حیرانیست گر سیلاب دارد پل به کف

از خری این پشت خر تا کی برآید جل به کف

سرو هم چون گردن قمری است اینجا غل به کف

گل همان در غنچگی دارد دل بلبل به کف

جزو از خود رفته دارد دستگاه کل به کف

در نظر می آیدم محراب جام مل به کف

بوی گل تا دود مجمر می دود کاکل به کف

هر سر مویم کنون خواهد دمیدن گل به کف

شیشه را جز سرنگون گردیدن از قلقل به کف