که به راه ما نگذشته ای قدمی ز آبله سر به کف

ز جنون سر به هوا مرو، چو سحاب دامن تر به کف

ز محیط تا قدحت رسد مشکن خمار نظر به کف

که رسی به عرصهٔ امتحان زگداز زهره جگر به کف

زگشاد عقدهٔ دست و دل ، به درآکلید سحر به کف

بگذر ز عشرت مبهمی که رسد زمان دگر به کف

ز نیاز پنبه در آستین چه برم به سنگ شرر به کف

چو سحر زدم به فضولیی که نه بال ماند و نه پر به کف

به حقیقت گل این چمن نرسیده خواجهٔ زر به کف

صدف قناعت بیدلم ز دل شکسته گهر به کف