به هم رسیدن لب هاست قاصد دل جمع

به غیر وضع ادب صورت فضایل جمع

کتاب معنی ات اجزا شد از دلایل جمع

تو فرد ملک غنایی مباش سایل جمع

که این نقود پراکنده نیست قابل جمع

که می کشیم به یک ناقه بار محمل جمع

همان جداست چه خاک و چه آب در گل جمع

تو هم بتاز دو روزی به حسرت دل جمع

چو اشک شمع همان خرج گیر داخل جمع

به غیر تفرقه چیزی نبود حاصل جمع