جز گرفتاری ز تاب رشته با گوهر چه حظ

شمع را غیر از غم جانکاهی از افسر چه حظ

خواب چون نبود نصیب دیده از بستر چه حظ

بی می از کیفیت خمیازهٔ ساغر چه حظ

می کنند آیینه های ساده از جوهر چه حظ

غیر جوع و شهوت از دنیا به گاو و خر چه حظ

تشنگی می باید اینجا ورنه از کوثر چه حظ

مرغ ما را جز پریشانی ز بال و پر چه حظ

غیر ازین کز دیده ات آتش چکد دیگر چه حظ

کام زهر اندوده ای ترغیبت از شکر چه حظ

از نصیب خضر جزحسرت به اسکندر چه حظ

خانه دار وهم را از فکر بام و در چه حظ

گرکنی آیینه از خورشید روشنتر چه حظ

گر نباشد دود سودای کسی در سر چه حظ