به پیری از هوس زندگی خمار مکش

تعلق من وما ننگ جوهر عشق است

چوشمع خط امان غیر نقش پای تو نیست

ز دیده می چکد آخر جهان چو قطرهٔ اشک

جهان بی سر و پا بر تپش غلو دارد

به دشت و در همه سوکاروان دردسر است

مباد باز فتد حرص درتلاش جنون

به رنج کلفت تمکین غنا نمی ارزد

ز وضع عافیتت بوی ناز می آید

به حرف و صوت تهی گشتن از خود آسان نیست

چو تخم راحت بی ربشگی غنیمت گیر

اگر ز دردسر هستی آگهی بیدل