که نتوان داشتن همچون صدا در بند زنجیرش

سرتسلیم تا ننهد به بالین پر تیرش

که آواز جرس گمگشتگان دانند تاثیرش

چوگل صد رنگ پرواز است زیر بال تغیرش

که همچون خواب مخمل حیرت محض است تعبیرش

تو از فقر و غنا آماده کن ساز بم در زیرش

هنوز از خون من دارد روانی آب شمشیرش

که باید در دل آیینه خفت از چشم نخجیرش

که بالد شور زنجیر از شکست رنگ تصویرش

تب شمع محبت نشکند صبح از تباشیرش

که چون نظاره خم گردیدن مژگان کند پیرش

جنون داردکف خاکی که من دارم به زنجیرش