درین محفل که دارد شام بربند وسحربگشا

ندارد عبرت احوال دنیا فرصت اندیشی

به کار بسته ای دل آسمان عاجزترست از ما

خرد ازکلفت اسباب ، آزادی نمی خواهد

ز فیض صدق اگر داردکلامت بوی آگاهی

حدیث بی غرض شایستهٔ ارشاد می باشد

به ناموس حیا دامان دل نتوان رهاکردن

اجابت پرور رحمت تلاش ازکس نمی خواهد

ز هر نقش قدم واکرده اند آیینهٔ دیگر

به عزم چارهٔ غفلت ز مژگان کسب عبرت کن

گشاد دل به چاک پیرهن صورت نمی بندد

خیال نازکی داری دل خود جمع کن بیدل