هر چه خواهی دید، دیدارست و بس

این گره گر واشود تارست و بس

از زمین تا چرخ هموارست و بس

زندگانی نیش آزارست و بس

چینی ات را مو شب تارست و بس

جهل تا دانش جنون کارست و بس

شور این سودا به بازارست و بس

هر که در کار است ، بیکارست و بس

چون ز خود رستی نفس بارست و بس

نو ربر ظلمت شب تارست و بس