نباشد یاد اسباب طرف وحشت گزینی را

ز احسان جفا تمهید گردون نیستم ایمن

محبت پیشه ای از نقش بی دردی تبراکن

حسد تاکی تعصب چند اگر درد دلی داری

درین گلشن چه لازم محو چندین رنگ وبوبودن

در اقران می شود ممتاز هرکس فطرتی دارد

شرر در سنگ برق خرمن مردم نمی گردد

ز دل برگشته مژگانت تغافل بسته پیمانت

خروش ناتوانی می تراود از شکست من

به کمتر سعی نقش از سنگ زایل می توان کردن

نشاط اینجا بهار اینجا بهشت اینجا نگار اینجا

مجوتمکین عالی فطرت از دون همتان بیدل