74
غزل شمارهٔ ۱۶۸۶
از بس که زد خیال توام آب در نظر
مژگان شکسته ام ز رگ خواب در نظر
هر گوهری که در صدف دیده داشتم
از خجلت نثارتو شد آب در نظر
روز و شبم به عالم سیر خیال توست
خورشید در مقابل و مهتاب در نظر
تا کی در انتظار بهار تبسمت
شبنم صفت نمک زدن خواب در نظر
آنجاکه نیست ابروی بت قبلهٔ حضور
خون می خورد برهمن محراب در نظر
ما در مقام آینهٔ رنگ دیگریم
چون اشک ، داغ در دل و سیماب در نظر
بیچاره آدمی به تکلف کجا رود
اوهام در تخیل و اسباب در نظر
تاگل کند نگاه به مژگان تنیده است
از زلف کیست اینقدرم تاب در نظر
ای جلوه انتظار پری ، سیر شیشه کن
جز لفظ نیست معنی نایاب در نظر
بیدل در انتظار تو دارد ز آه و اشک
صدگردباد در دل وگرداب در نظر