سیر گلزار که یارب در نظر دارد بهار

شبنم ما را به حیرت آب می باید شدن

رنگ دامن چیدن و بوی گل از خود رفتن ست

جلوه تا دیدی نهان شد رنگ تا دیدی شکست

محرم نبض رم و آرام ما عشق است و بس

ای خرد چون بوی گل دیگر سراغ ما مگیر

سیر این گلشن غنیمت دان که فرصت بیش نیست

بوی گل عمریست خون آلودهٔ رنگست و بس

لاله داغ و گل گریبان چاک و بلبل نوحه گر

زندگی می باید اسباب طرب معدوم نیست

زخم دل عمریست درگرد نفس خوابانده ام

کهنه درس فطرتیم ای آگهی سرمایگان

چند باید بود مغرور طراوت های وهم