که آواز پر پروانه هم گلباز می اید

که مشت خاک من چون چشم در پرواز می آید

در آغوش است و دور از یک نگاه انداز می آید

شکست از هرچه باشد از دل ام آواز می آید

نفس در پردهٔ اندیشه ام گل باز می آید

نیاز من ز طوف جلوهٔ او ناز می آید

که از یک دل تپیدن کار چندین ساز می آید

فسردن نیز دارد آنچه از پرواز می آید

هنوز از خامشی بوی لب غماز می آید

که گردآلوده از فتح طلسم راز می آید

که از خود می توانم رفت ا گر او باز می آید

چو تار از دست برهم سوده هم آواز می آید

منم آیینه از دستت اگر پرداز می آید