موی چینی رشته بست اما صدا خوابیده بود

کاروان در گرد آواز درا خوابیده بود

در وداع هر نفس صبح جزا خوابید ه بود

چشم مالیدیم اما پای ما خوابیده بود

ورنه عالم یک قلم مژگان گشا خوابیده بود

این ستمگر ساعتی از ما جدا خوابیده بود

در تواضع خانهٔ قد دوتا خوابیده بود

هرکه را دیدم درین غفلت سرا خوابیده بود

چون منی در سایهٔ برگ حنا خوابیده بود

لاغری از پهلویم بر بوریا خوابیده بود

هر قدم چشم تری در زبر پا خوابیده بود

عالمی بیدار بود این فتنه تا خوابید ه بود