تار و پودکفنت موی سفید است اینجا

رم برق نفسی چند نشید است اینجا

چمن آراست قدیمی که جدید است اینجا

هر شکستی که بود، فتح نوید است اینجا

بستگی چون رود ازقفل ، کلید است اینجا

پای تا سر زکفن چشم سفید است اینجا

هم درآنجاست سعیدآنکه سعیداست اینجا

دود برچهرهٔ آتش شب عید است اینجا

یا بگویا بشنوگفت و شنید است اینجا

موی ژولیده همان سایهٔ بید است اینجا

حیرتم کشت ندانم که شهید است اینجا

دگر ای بیدل غافل چه امید است اینجا