نم چشم تحیرعالم آب است شبنم را

صفای دل نمک در دیدهٔ خواب است شبنم را

چمن صد جلوه و نظاره نایاب است شبنم را

ز چشم خود جهان یک دشت سیلاب است شبنم را

که بر دوش چکیدن سیر مهتاب است شبنم را

حیا آیینهٔ گلهای سیراب است شبنم را

گذر در چشم خورشید جهانتاب است شبنم را

رگ گلهای این گلشن رگ خواب است شبنم را

گرفتم پرده بردارد، کجا تاب است شبنم را

که درآغوش گل ، خون جگرآب است شبنم را

ز پا افتادگی یک عالم اسباب است شبنم را

نگه در دیده بیدل موجهٔ آب است شبنم را