زخم دل چندین زبان داده ست پیغام مرا

جامه ای دارد که پوشیده ست احرام مرا

آشیان در عالم عنقاست اوهام مرا

اندکی از خویش رو تا بشمری گام مرا

انتظار آخر مقشرکرد بادام مرا

جز غم آغاز داغی نیست انجام مرا

سایهٔ دیوار دارد در بغل بام مرا

چشم اگر داری چراغ خانه کن شام مرا

کلک نقاش است ساقی گردش جام مرا

پر میفشان ای مژه تا نگسلی دام مرا

بخت برگرددکه خواند بر تو پیغام مرا

عشق در مغز جنون پرورده بادام مرا