ضبط خودم چه ممکن است نامهٔ یار می رسد

ناله به یاد آن نگه نشئه سوار می رسد

زین دو سه صفر بی ادب یک به هزار می رسد

ازگل و لاله عمرهاست خنده به بار می رسد

با ثمر غنا همین دست چنار می رسد

صبح به هرکجا رسد سینه فگار می رسد

بعد شکست ساز ما زخمه به تار می رسد

گرسخنت بلند شد تا سر دار می رسد

اینکه تو می زنی نفس دل به فشار می رسد

تا به دماغ می رسد نشئه خمار می رسد

شمع به داغ می کشد فخر به عار می رسد

دست فسوس هم به ما آبله دار می رسد

مژده به دوستان برید بیدل زار می رسد