بس است نالهٔ ماگر به گوش ما برسد

بیا ز چشم دهیم آب تا حنا برسد

پیامی از تو رسد قا دماغ ما برسد

صدا ز خویش گذشته ست هر کجا برسد

دعا کنید سر ما به نقش پا برسد

گشودنی ست در خانه تا هوا برسد

که رفته رفته به آن طرهٔ دوتا برسد

به استخوان رسدم کار تا هما برسد

به دوستان ز فراموشی ام دعا برسد

کراست تاب رسیدن مگر قضا برسد

اگر دراز کنی پا به مدعا برسد

عرق کجاست اگر نوبت حیا برسد