به خون من قیامت نرگسستان محضری دارد

در این حسرت سرا هرکس سری دارد سری دارد

گر از انصاف پرسی محتسب هم دختری دارد

مژه نگشوده ای این خانهٔ وحشت دری دارد

به هر بی دست و پایی چیدن دامن پری دارد

کف دست طمع بر هم نهادن گوهری دارد

تو تنها می روی زین دشت و، گردت لشکری دارد

درین کشور دکان گلفروشان شکری دارد

ز حق مگذر سپهر آدمیت محوری دارد

نگین گر شهرتی دارد به نام دیگری دارد

قفس آخر به مشق پرفشانی مسطری دارد

که راحت گر هوس باشد ضعیفی بستری دارد

سراسر خانهٔ آیینه بیرون دری دارد

پرافشان است شوق اما تامل لنگری دارد