اگر خضر خطت از چشمهٔ حیوان نشان دارد

نمی دانم شهادتگاه شوق کیست این وادی

به این یک غنجه دل کز فکر وصلت کرده ام خونش

تحیر برکه بندم با تماشای که پیوندم

در این گلشن شکست رنگ و بو سطری ست از حالم

ز تعجیل بهاران بیش ازین نتوان شدن غافل

به استعداد جان سختی ست جست و جوی این دریا

کسی را دعوی آزادگی چون سرو می زیبد

شکست رنگ هم صبحی ست از گلزار خرسندی

به حیرت بال مژگان نیست بی انداز پروازی

اگر خاکسترم پروازم و گر شعله جولانم

تماشای بهاری کرده ام بیدل که از یادش