ای دل ز جفای دیده یاد آر

این نکتهٔ ناگزیر بشنو

زین ملک ستم کشیده ، یعنی

ز آن روزکه اشکبار بودی

امروزکه زخم یافت مرهم

گرکسوت نو بریده ای باز

امروز که چهر بخت دیدی

امروزکه شد بهار پیدا

هر وقت که قصد کارکردی

یک چند شد از جفای اشرار

یک چند بهر دیار و هر شهر

با اینکه به حق حق نبودیم

تا آنکه مجاهدین دانا

از خطهٔ مرد خیزتبریز

ازکشور رشت نیز برخاست

صمصام برآمد از صفاهان

از شاه حقوق خویشتن را

امروزکه رنج برطرف گشت

در جهل مباش و دانش اندیش

زنهار به فکرکار خود باش

با داوری فکر تا توانی

در فکر وکیل باهنر باش

خود شرط وکیل نیست امروز

از ظاهر بی درون حذرکن

امروزکه روز نیک بختی است

امروز درست باید انداخت

گر زانکه خدنگ بر خطا رفت

پندی دهمت ز خیرخواهی

شد لطف خدا به خلق شامل

شد از پس جهدهای بسیار

امروزکه روزکاردانی است

بی حیله و دست کاری و مکر

نادان چو مواضعت نماید

کی آنکه به قصد جاه و مال است

بایست وکیل ممتحن جست

ورنه زهجوم طعنهٔ خلق

گفتار بهار خسته دل را