ای نوگل باغ زندگانی

ای شبنم صبح در لطافت

ای بلبل نغمه سنج ایام

مام تو چو آفتاب زاده

زحمت به تو، دست آسمان داد

گردون نبود به ذات اگر دون

دستی که به کس جفا نکرده

دستی که کند ز خوش ضمیری

ای چرخ ترا اگرچه دین نیست

بشکستی اگر به حیله این دست

دست تو به قلب ماست بسته

تیرافکن آسمان به یک دم

یک تیر و هزارها نشانه

ای چرخ ستمگر جفاکار

بربند نظر تو زین نشانه

صد قرن هزار ساله باید

ایران که دو صد قمر ندارد

در زیر حجاب زشت ، حوری است

بگذار برای ما بماند

زان زمزمه های آسمانی