شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فقرۀ ۱۱۰
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( ارمغان بهار )
97

فقرۀ ۱۱۰

نیک مرد آساید و بد مرد بیش و اندوه گران بود.
نکو مرد آساید اندر جهان
برد بدکنش مرد رنج گران
نکویی بود جوشن نیکمرد
به گرد بدی تا توانی مگرد