شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فقرۀ ۱۰۹
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( ارمغان بهار )
95

فقرۀ ۱۰۹

هرکه او هیمالان ( یعنی خصمان ) را چاه کند، خود اندر چاه افتد.
کسی کز پی دشمنان کند چاه
خود افتد در آن چاه خواهی نخواه