103
قصیدهٔ ۲۲
پیامی ز مژگان تر می فرستم
کتابی به خون جگر می فرستم
سوی آشنایان ملک محبت
ز شهر غریبی خبر می فرستم
در اینجا جگرخستگان اند افزون
ز هر یک درود دگر می فرستم
درود فراوان سوی شاه خوبان
ز درویش خونین جگر می فرستم
گهر می فرستم سوی ژرف دریا
سوی شکرستان، شکر می فرستم
ولیکن چه چاره؟ که از دار غربت
سوی دوست شرح سفر می فرستم
ز بیت الحزن همچو یعقوب محزون
بضاعت به سوی پسر می فرستم
شد از نامه ات چشم این پیر روشن
تشکر به نور بصر می فرستم
به صبح جبین منیرت سلامی
به لطف نسیم سحر می فرستم
فرستادم اینک دل خسته سویت
تن خسته را بر اثر می فرستم
به بام بقای تو پران دعایی
هم آغوش بال اثر می فرستم