ای خامه! دو تا شو و به خط مگذر

ای فکر! دگر به هیچ ره مگرای

ای گوش! دگر حدیث کس مشنو

ای دست! عنان مکرمت درکش

ای توسن عاطفت! سبکتر چم

ای روح غنی! بسوز و عاجز شو

ای علم! از آنچه کاشتی بدرو

ای حس فره! فسرده شو در پی

ای نفس بزرگ! خرد شو در تن

ای بخت بلند! پست شو ایدون

ای نیروی مردمی! ببر خواری

ای گرسنه! جان بده به پیش نان

ای آرزوی دراز بهروزی!

ای غصهٔ زاد و بوم! بیرون شو

کاهندهٔ مردی! ای عجوز ری!

ای غازه کشیده سرخ بر گونه!

ره ده به مخنثان بی معنی

هر شب به کنار ناکسی بغنو

ای مرد! حدیث آتشین بس کن

صد بار بگفمت کز این مردم

زآن پیش که روزگار برگردد

نشنیدی و نوحه بر وطن کردی

تو خون خوردی و دیگران نعمت

وامروز در این پلید بیغوله