شبی گذشت به آسودگی و آزادی

چه عیش های مهنا که روی داد به ما

ز کهنه و نو گیتی نگشت شاد دلم

حدیث نعمت پرویز و حسن شیرین رفت

بیار باده و آبی فشان بر آتش دل

به شهربند حقیقت رسی ز راه مجاز

همیشه خرّم و شادیم از عنایت دوست