طرهٔ پرشکنش سلسله باز است هنوز

بر در دوست مرا روی نیاز است هنوز

در دلش آتش سودای ایاز است هنوز

مقصد ساده دلان خاک حجاز است هنوز

دست امّید به زلف تو دراز است هنوز

طاق ابروی تو محراب نماز است هنوز

چشم نرگس به تماشای تو باز است هنوز

شمع دلسوخته در سوز وگداز است هنوز

بستگی هاست که در دیده ی باز است هنوز