زیر کلاه عشق و حقیقت ، سری نماند

آئینه گو مباش چو اسکندری نماند

بر خاک مرقدم کف خاکستری نماند

اکنون که از برای تو بال و پری نماند

زبن خشکسال حادثه ، برگ تری نماند

کرم ستم به شاخ فضیلت ، بری نماند

غیر از طرق دام ، ره دیگری نماند

طوری به باد رفت کزآن اخگری نماند

بهر پناه مردم مسکین ، دری نماند

برباد رفت و زان همه ، جز دفتری نماند

با جاهلان بساز که دانشوری نماند

در پایمردی ضعفا، سروری نماند

وز خانواده های کهن ، مهتری نماند

دیگر به هیچ مرتبه ، جاه و فری نماند

ای شیر تشنه میر، که آبشخوری نماند

بی درد و داغ ، خانه و بوم و بری نماند

نادیده داغ مرگ پسر، مادری نماند

دیگر به شهر و دهکده سیم و زری نماند

وز ظلم و جور لشکریان ، کشوری نماند

پر ناشده ز خون جگر، ساغری نماند

کان خود به کار نامد و این دیگری نماند

کاندر جهان ، خدایی و پیغمبری نماند

در صدر ملک ، دادگر و داوری نماند

وینجا به جز شکالی و خوک و خری نماند

وز بهر حفظ بیضهٔ دین ، حیدری نماند

دور غزان رسید، مگر سنجری نماند

جز احمقی و مرتدی و کافری نماند

غیر از جهود وترسا برزیگری نماند

وز خیل پهلوانان ، کندآوری نماند