هند و ایران برادران همند

آن یکی شیر وآن دگر خورشید

پارس شیر است و هند خورشید است

سیرچشمند هر دو چون خورشید

صاحب همتند و جود و سخا

هر دو والاتبار و صاحب قدر

فخر تاریخ و زینت سیرند

مُنزل وحی و مهبط الهام

عاشق میهمان و طالب ضیف

هر دو حیران ز شاه تا به گدا

شهره اندر مروتند و وفا

در تحمل نظیر « لچمن » و « رام »

در ره هند جان گرفته به کف

مغول و ترک و روس در ره هند

خام طمعان هماره در این ملک

هر به قرنی دو ثلث مردم ما

نیست بر هند منتی کایشان

باد لعنت به طامعان بشر

بر سر راه هند صحراییست

آدمیزادی ار در او باقیست

کاردانان مملکت کم و بیش

معده خالی و پای بر سر گنج

منت ایزد که هند گشت آزاد

صحبت هند شد به نفت بدل