باد خراسان همیشه خرم و آباد

دشت و دیار ار ز ظلم و جور تهی گشت

ملک یکی خانه ایست بنیادش عدل

داد و دهش گر بنا نهند به کشور

خصم ببستند و شهر و ملک گشودند

و آنکو باد جفا و جور به سر داشت

شکر خداوند را که داد و دهش را

خسرو گیتی ستان مظفر دین شاه

داده خدایش خدایگانی و شاهی

ملک عروسی است عدل و دادش کابین

طایر دولت که هرکسش نتوان بست

مسند شرع و سریر حکم تو داری

اینک بنگر بهار را که شدش طبع

داند کش طبع را چه پایه و مایه است

بود درین آستان پدرش صبوری