آن کس که غم نداشت نه فرزند آدم است

کاو از خدای خویش همه روزه ملهم است

الهام ها فرستد و جبریل او غم است

این هر دو مار با همه کس یار و همدم است

یعنی که عقل با غم بسیار توام است

یعنی غمی که بر همه غم ها مقدم است

او آدمی نه ، بل حیوان مسلم است

رنج است و غصه زندگی ار بیش و ار کم است

جوکی گرفته ماتم و بوزینه خرم است