ترسم من از جهنم و آتش فشان او

آن اژدهای اوکه دمش هست صد ذراع

آن کرکسی که هست تنش همچوکوه قاف

آن رود آتشین که در او بگذرد سعیر

آن آتشین درخت کز آتش دمیده است

وان کاسهٔ شراب حمیمی که هرکه خورد

آن گرز آتشین که فرود آید از هوا

آن چاه ویل در طبقهٔ هفتمین که هست

آن عقربی که خلق گریزند سوی مار

جان می دهد خدا به گنه کار هر دمی

از مو ضعیف تر بود از تیغ تیزتر

جز چندتن ز ما علما جمله کاینات

جز شیعه هرکه هست به عالم خداپرست

وزشیعه نیزهرکه فکل بست و شیک شد

وانکس که با عمامهٔ سر موی سرگذاشت

وانکس که کرد کار ادارات دولتی

وانکس که شد وکیل وز مشروطه حرف زد

وانکس که روزنامه نویس است چیز فهم

وان عالمی که کرد به مشروطه خدمتی

وان تاجری که رد مظالم به ما نداد

وان کاسب فضول که پالان اوکج است

مشکل به جز من و تو به روزجزا کسی

تنها برای ما و تو یزدان درست کرد

موقوفهٔ بهشت برین را به نام ما

آن باغ های پرگل و انهار پر شراب

آن خانه های خلوت و غلمان و حور عین

القصه کار دنیی و عقبی به کام ماست

فردا من و جناب تو و جوی انگبین

باشد یقین ما که به دوزخ رود بهار