شد پارس یکی حلقهٔ گزین

بر حلقهٔ انگشترین پارس

از سبزهٔ شاداب و سرخ گل

هرگز به یک انگشتری که دید

از چین و شکنج گلشن به باغ

صد چین و شکنج افکند نسیم

زی بقعت کوهی یکی برای

بر ساحت بردی ببر سلام

وز چشمهٔ زنگیش نوش کن

بگذر سحری زی سه آسیا

کز عکس گل و لاله و سمن

بر مسجد ویران عمرولیث

رخ سای بر آن فرخ آستان

قرآن کده اش را درون صحن

بر مرقد سعدی بسای چهر

کن یاد سرکوی شاه شیخ

شو تربت خونینش را بجوی

آن دولت مستعجلش نگر

جو تربت منصور شاه را

گر تربت او یافتی ، بروب

بر مدفن شه شیخ برنویس

بر تربت منصور بر نگار

زانجا به سوی حافظیه شو

و آن خاک به سر کن که ای دربغ

زی تربت خواجو برای هان

بر مرقد بسحاق کن گذر

بر خواجهٔ « داهدار» ده درود

در مسجد بردی ز مکتبی

جو توشهٔ راه از شه چراغ