108
شمارهٔ ۱۶۰ - پیام به آشنا
پیامی ز مژگان تر می فرستم
کتابی به خون جگر می فرستم
سوی آشنایان ملک محبت
ز شهر غریبی خبر می فرستم
در اینجا جگر خستگانند افزون
ز هر یک درود دگر می فرستم
درود فراوان سوی شاه خوبان
ز درویش خونین جگر می فرستم
به سوی « حسام » از ارادت سلامی
گذرکرده از بحر و بر می فرستم
سزد گر بخندند بر خامی من
که خرما به سوی هجر می فرستم
گهر می فرستم سوی ژرف دریا
سوی شکرستان شکر می فرستم
ولیکن چه چاره که از دار غربت
سوی دوست شرح سفر می فرستم
ز بیت الحزن همچو یعقوب محزون
بضاعت به سوی پسر می فرستم
شد از نامه ات چشم این پیر روشن
تشکر به نور بصر می فرستم
حساما به ابروی مردانهٔ تو
درودی سراپا گهر می فرستم
به صبح جبین منیرت سلامی
به لطف نسیم سحر می فرستم
به من برق دادی به سویت ثنایی
ز برق تو رخشنده تر می فرستم
فرستادم اینک دل خسته سویت
تن خسته را بر اثر می فرستم
به بام بقای تو پران دعائی
هم آغوش بال اثر می فرستم