درهم شکست حشمت اسلو را

چون داس باغبان علف خو را

مسکف زکف گذارد مسکو را

برتافت دست چندین خسرو را

هم خوابه آن یله شده ورزو را

برتافت چنگ و بستد ورشو را

قیصر فکند ولوله و غو را

پاریس شده پذیره روا رو را

حق سیاست کلمانسو را

چون شیر شرزه ساقهٔ این گو را

کرده دلیل هی هی و هوهو را

بگرفت وادی و دره و زو را

تا خودکه می برد ز میان دو را

خدمتگر و ذخیره و معفو را

تاب درخش و غرش بختو را

فرفرنگ و جنگ واترلو را

در هاور برد تختگه نو را

عزت فزودگیتی ، بردو را

کر مارو کفچه و کل بر سو را

وز پیش راند دشمن کجرو را

چون اخگری که لطمه زند قو را

داده نوید، راجی و مرجو را

پهلو دریده دشمن پهلو را

مستد برانه آیت ولّو را

پس داده در « پلن » دیرین جو را

پیمود راه « رستو» و « خارکو» را

بگرفته پیش ، خطهٔ مسکو را

آموخته به خصم تک و دو را

تهدید کرده مرکز اسلو را

رامشگه گزر سس و خسرو را

از صید خسته ، لابه و مومو را

کز دور بنگرد سک « ترنو» را

ز ایران دریغ دارد پرتو را

بگرفته خوی مردم شبرو را

حق برکناد داعی و مدعو را